به گزارش تحریریه، در تحلیل دیوید شنکر (David Schenker) آمده است: با گذشت ۹ ماه از جنگ غزه، شدت درگیری ‌بین اسرائیل و حزب الله لبنان رو به افزایش است.

در حالی که اسرائیل و حزب الله هر دو ترجیح می دهند یک درگیری به شدت مرگبار و پرهزینه را به تعویق بیندازند، وقوع یک جنگ جدید به نحو فزاینده ای اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. گرچه واشنگتن به شدت بر تنش‌زدایی و جلوگیری از تعمیق و گسترش درگیری متمرکز بوده، با این حال، به نظر می رسد دولت بایدن در دستیابی به این هدف ناموفق بوده و زمان برای جلوگیری از وخامت اوضاع در حال سپری شدن است.

پژوهشگر ارشد این اندیشکده ادامه داد: آموس هوخشتاین، نماینده رئیس جمهوری آمریکا، راهبرد این کشور را در جلوگیری از وقوع این جنگ مدیریت کرده و ابتکار دیپلماتیک وی، ایجاد حائل میان ارتش اسرائیل و نیروهای ویژه حزب الله موسوم به "رضوان" است. پس از آغاز درگیری اسرائیل و حماس، تل آویو حدود ۷۰ هزار تن از ساکنین مناطق مرزی شمالی را از بیم ربایش آنها به دست نیروهای رضوان جابجا کرد.

راه حل پیشنهادی هوخشتاین احیا و اجرای نسخه اصلاح شده قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل است. قطعنامه ای که به جنگ ۲۰۰۶ اسرائیل و حزب الله پایان داد و بر اساس آن بنا بود تا پس از پایان خصومت ها، از استقرار حزب الله در جنوب رودخانه لیتانی و در امتداد مرز با اسرائیل جلوگیری شود. اما نیروی موقت سازمان ملل متحد در لبنان یا "یونیفل" توانایی و اراده لازم برای جلوگیری از استقرار مجدد حزب الله در مناطق مرزی را نداشت.

اکنون، هوخشتاین به دنبال میانجی‌گری برای یک توافق آتش‌بس است که بر اساس آن، نیروهای حزب‌الله در ۷ کیلومتری شمال مرز و نزدیک رودخانه لیتانی مستقر شده و چندین هزار سرباز نیروهای مسلح لبنان جایگزین آنها می شوند. همزمان، طبق این طرح، اسرائیل به پرواز جنگنده ها و پهپادهای خود بر فراز لبنان پایان خواهد داد و تل آویو و بیروت مذاکراتی را در مورد نقاط مرزی مورد مناقشه در امتداد "خط آبی" آغاز خواهند کرد که این امر به صورت بالقوه منجر به عودت شهر مورد مناقشه "قجر" به لبنان خواهد شد.

در نهایت، بنا به پیشنهاد هوخشتاین، ناظرینی، احتمالاً آلمانی، به ۱۶ هزار سرباز یونیفل در جنوب لبنان خواهند پیوست تا بر فعالیت های حزب‌الله بهتر نظارت کرده و گزارش دقیق ‌تری ارائه دهند.

در صورت موافقت با این ترتیبات، خواسته اسرائیل برای عقب راندن نیروهای رضوان اجابت شده و ساکنان مناطق شمالی حداقل به طور موقت به خانه خود باز گشته و در همین حال، یک "پیروزی" نصیب حزب الله می شود. حتی اگر این توافق دوام نیاورد، یک استراحت ضروری در اختیار ارتش اسرائیل قرار می گیرد.

با این حال و با وجود مزایای ظاهری این طرح برای طرفین درگیر، به نظر نمی رسد ابتکار هوخشتاین توجهی را به خود جلب کرده باشد. زمان بندی بخش بزرگی از مشکل است. حزب الله خواهان یک جنگ تمام عیار نیست، اما متعهد به ادامه مقاومت علیه اسرائیل تا حصول آتش بس رسمی میان اسرائیل و حماس است. در همین حال، افکار عمومی، به شدت تل آویو را تحت فشار قرار داده تا شهروندان خود را پیش از اواخر سپتامبر و شروع سال تحصیلی ۲۰۲۴ به خانه هایشان بازگرداند.

اکنون و در نبود آتش بس غزه و با نزدیک شدن به ماه سپتامبر، اسرائیل تنش ها را علیه لبنان افزایش می دهد.

ارتش اسرائیل به خوبی می داند که جنگ با حزب الله چه عواقبی خواهد داشت و امکان دارد که این درگیری پرهزینه ترین خسارات مادی و بیشترین تلفات جانی را در کنار آسیب به زیرساخت ها وارد کرده و علاوه بر حزب الله با ایران نیز درگیر شود.

معاون وزیر امور خارجه وقت آمریکا در امور خاور نزدیک نتیجه گیری کرد: در نهایت ممکن است میانجیگری آمریکا به یک تفاهم مانند توافق سال ۱۹۹۶ وارن کریستوفر، وزیر امور خارجه وقت، پس از عملیات "خوشه های خشم" اسرائیل علیه حزب الله منجر شود. با این حال، احتمالاً چنین ترتیباتی کوتاه مدت خواهد بود.